අම්මා

රාස්සිගේ අවුව වැටී දිලෙනා වැව් බැම්මේ
එහා ඉමේ ගුරු පාරෙන් මම එනතුරු පිම්මේ
වෙව්ලන දෑසින් කඳුළැලි පිසිමින් නොම නිම්මේ
ඉනි වැට ළඟ නුඹ සිටියා මතකයි මට අම්මේ

පාලු දෙවැට දිග පීදෙන කඩුපුල් මල් හින්දා
හමන සුවඳ මුසු සුළඟේ නුඹෙ උණුසුම වින්දා
නුඹෙ සිනාව පුරහඳ සේ අහස් ගැඹේ රන්දා
අඩවන් නෙතු සඟවා නුඹ රහසේ ඉකි බින්දා

ගලනා ගොම්මන් අඳුරේ නුඹෙ හද දුක් ඇවිලී
අවරට යන හිරු දිලුනා රතට රතේ බැබලී
කනාමැදිරි එළි අතරේ අඳුරේ නුඹ නොසැලී
මා එනවිට නුඹ සිටියා සිතුවිල්ලක පැටලී

නැතිබැරිකම් අඟහිඟකම් සඟවාගෙන පපුවේ
අම්මේ නුඹ හෙලූ සුසුම් මා පමණයි දුටුවේ
මලක් පුදා ජයසිරිමා බෝ සමිඳුන් හමුවේ
නුඹේ සතුට විතරයි මා මෙතුවක් කල් පැතුවේ